بررسی نحوه آرایش جداگرهای لرزه ای در ساختمان های کوتاه مرتبه

جداسازی لرزه ای یک روش طراحی مقاوم لرزه ای است که براساس کاهش تقاضای لرزه ای به جای افزایش ظرفیت لرزه ای می باشد. در این مقاله، پاسخ لرزه ای سازه جداسازی شده مورد بررسی قرار گرفته است. تاثیر سیستم جداساز بستگی به خصوصیات دینامیکی حرکات زمین و ساختمان روسازه دارد. به منظور ارزیابی پاسخ غیرخطی سازه های جداسازی شده، مدل های سه بعدی تحلیلی غیرخطی با خصوصیات متفاوت انتخاب و تحت زلزله های مطرح مورد تحلیل قرار گرفتند. همچنین به منظور بررسی رفتار بهینه سیستم، انواع مختلف جداساز شامل سیستم لاستیکی با هسته سربی و سیستم آونگ اصطکاکی بین روسازه و فونداسیون مدل‌سازی شد. مطالعه پارامتریک بر روی برش پایه، شتاب و تغییرمکان مدل های جداسازی شده متمرکز شده است. مقایسه ای بین پاسخ هیسترزیس مدل ها به عنوان معیار اصلی اتلاف انرژی سیستم انجام شده است. نتایج نشان می دهد که مدل استفاده شده با 25 درصد از جداگر آونگ اصطکاکی بهترین پاسخ سازه‌ای را در برابر نیروهای لرزه ای می دهد.